SC Veendam - Almere City FC

In tijden van crisis komt het beste in de mens naar boven. Op de tribune was het gisteren goed toeven. Een goed gesprek, sociale media binnen handbereik, maar bovenal een goede pot voetbal. De Langeleegte als venster op de kleine en grote wereld. Mensema doet verslag.

-   Sociale dienstplicht, is dat wat?

Zwarte Man Dijkstra knikt hartstochtelijk van ja, maar voegt er direct aan toe dat al jarenlang niemand het meer aandurft de sociale dienstplicht op de politieke agenda te zetten.

In plaats daarvan worden moddervette banken omhoog gehouden als ze bezwijken onder het eigen wanbeheer. Er wordt drukte gemaakt over Verweggistan. Er wordt nog meer drukte gemaakt over de EU. Totaal gecorrumpeerde systemen worden in de lucht houden. Er wordt gemiezerd over de snelheden binnen de bebouwde kom, over het handhaven van rookverboden, over het invoeren van eetverboden en drinkverboden. Er wordt mateloos geouwehoerd over de vastgelopen woningmarkt, over de totaal verziekte zorg en het alsmaar debiliserende onderwijs.

De politici bevechten elkaar – gelijk de van elke realiteitszin ontdane generaals uit de Eerste Wereldoorlog – tegenwoordig om elke millimeter, maken daarbij berekend gebruik van de media, begraven het volk onder een stortvloed aan informatie, maar komen al jaren niet meer tot iets. Er wordt alleen nog snel ingegrepen als de megarijken onverwacht minder winst maken. Blijkbaar is dat dan het probleem van ons allemaal en moet iedereen daarvoor bloeden.

-   Met.
-   Pardon?
-   Met mayo, alstublieft.

Terwijl Zwarte Man Mensema zich tegoed doet aan een patatje met en een gehaktstaaf, net voor een sympathiek bedrag aangeschaft bij het mooie mollige meisje van de patatkraam tussen de hoofdtribune en de Windhoek tribune van De Lange Leegte, herinnert Zwarte Man Dijkstra ons eraan dat steeds meer bedrijven vrouwen in de top proberen te brengen. Men tracht daarbij het glazen plafond te slechten. Men hoopt daarbij op een cultuurverandering, aangezien men van mening is dat vrouwelijke topmanagers meer van het harmoniemodel zijn dan hun mannelijke evenknieën.

-   Ik heb het daar eens over gehad met die ene man, zegt Zwarte Man Dijkstra.
-   Welke man? vraagt Zwarte Man Van der Veen.
-   Kom, hoe heet ze nog maar weer?
-   Ze?
-   O ja, Jerney Kaagman.

We knikken bedachtzaam. Enerzijds vanwege de geweldige hits van haar band Earth & Fire en ook vanwege de zaken die de zangeres daarna in naam van de Nederlandse popindustrie gedaan wist te krijgen, anderzijds vanwege de warme herinneringen aan Jerney die in haar jonge jaren schaars gekleed poseerde in de muziekbladen als ze reclame maakte voor slipjes van het merk Bon Giorno.

-   Het was echt een top wijf, die Kaagman, zucht Zwarte Man Dijkstra.

Voor we het weten hebben we het over het strakke topje dat ze midden jaren zeventig droeg, met van die leren veters waardoor haar borsten aanzienlijk geaccentueerd werden.

Dan mist een snoeihard geschoten voetbal maar net het brede gelaat van Zwarte Man Mensema. Het gaat als in een zucht. Een soort van windvlaag. Pas als de bal tegen de buitenmuur van de Windhoek tribune knalt, beseffen we wat er gebeurd is.

-   Een afzwaaier van Veendam’s nieuwste revelatie Boy Deul,
    geeft Zwarte Man Van der Veen aan.

We nemen er notie van, net als van de rest van de talloze aanvallen van SC Veendam tegen Almere City FC. De Veendammers zetten aan, drukken, pressen, maar de bal wil er maar niet in. Eerlijk is eerlijk: aan de overkant van het veld zien we dat het ook daar gebeurt. Gelukkig weet Veendam doelman Timmerman steeds weer een tegendoelpunt te voorkomen.

-   Dat is al de vierde kans van Almere, stelt Zwarte Man Dijkstra geschrokken vast.

Ondertussen denken de Zwarte Mannen hardop na over hoe we uit deze impasse kunnen geraken.

-   De impasse op het veld? Want de eerste helft lijkt te eindigen in een bloedeloze 0-0.
-   Nee, de impasse in de vaderlandse politiek.
-   O ja.

We brengen de Homo Economicus te berde, de strateeg van de huidige tijd, waarin de mens steeds meer overdag produceert om ’s avonds en in het weekend te consumeren. Een dagje uit betekent tegenwoordig een dagje shoppen. Eindelijk eens in alle rust genieten van markante gebouwen in de binnenstad is iets uit het verleden aan het worden, nu ook op zondag de winkels schreeuwerig hun deuren openen. Tot voor kort gebeurde dat eens in de zoveel weken, in de stad Groningen is het binnenkort elke zondag raak. Elke zondag zal dan koopzondag zijn.

Voor Zwarte Mannen hoeft de koopzondag niet.

-   De koopzondag is mij een doorn in het oog, zegt Zwarte Man Dijkstra.
-   Er is maar één zondag en dat is de kerkzondag, zegt Zwarte Man Van der Veen.
-   De koopzondag is werkelijk een affront, meent Zwarte Man Mensema.

Waarop de Zwarte Mannen opnieuw mijmeren over het krappe hesje met de leren veters, waardoor de borsten van Jerney Kaagman zo geweldig naar voren kwamen.

Hoe dan ook, de Homo Economicus is niet onze vriend. Er hoort ruimte en tijd gemaakt te worden voor iets anders dan de onverbiddelijke economie. Het idee dat als het de rijken goed gaat, dat uiteindelijk ook zal doordruppelen naar de rest, is al jaren geleden ontmaskerd als een zieke leugen. Niettemin gaan we in de westerse wereld op dit heilloze pad verder. Definiëren we alles in termen van brutowinstmarges en omzet en dividend.

-   Ik weet niet zeker of vrouwen in de top dit kunnen veranderen,
    aarzelt Zwarte Man Mensema. 

Dat er iets veranderd is in het spel van SC Veendam na de pauze is daarentegen wel duidelijk. Er wordt nog fanatieker gevochten op het veld. Ook Almere City houdt zich sterk en lijkt onverzettelijk, maar daar is-ie dan, de 1-0, als Boy Deul in de 65^e minuut een schitterende goal achter de keeper van de geduchte tegenstander plaatst.

We juichen.

-   Vanaf nu wordt het billenknijpen, zegt Zwarte Man Dijkstra,
    want onze jongens mogen deze voorsprong niet meer uit handen geven.

Hij is nog niet uitgesproken als voor de Windhoek tribune de gevreesde gelijkmaker van Almere City valt. We zien doelman Timmerman nog roepen om buitenspel, maar dat wordt niet gegeven. Dan rent hij maar op de aanvaller in het rode Almere tenue af, maar weet de streep van een goal niet te voorkomen.

1-1.

Met grote ogen staren we elkaar aan. Hier waren we immers al bang voor. Maar dat die verdomde gelijkmaker zo snel zou komen, nee, dat hadden we niet verwacht.

Net als we ons neerleggen bij een zwaar bevochten gelijkspel ontstaat er tumult aan de overzijde en voor we het weten heeft jonge geweldenaar Boy Deul de 2-1 gescoord.

Opnieuw juichen we.

-   Wat een man!
-   Wie? Jerney Kaagman?
-   Nee, Boy Deul natuurlijk!

Het is weer tijd om verder te discussiëren over de politieke impasse die het land in zijn greep heeft, over de dikke stroop waar we met z’n allen in zijn beland. Over het harmoniemodel waar we inderdaad in geloven. Over meervoudige optimalisatie in plaats van eenzijdige, louter op winstbejag gerichte maximalisatie.

-   Hier moet ik even over nadenken.
-   Neem gerust je tijd.

Het hoeft niet allemaal snel. De hele wereld hoeft heus niet in één keer op het rechte pad te worden gezet. Het hoeft daarbij zeker niet altijd alleen maar om geld te draaien. Economie is alleen maar een van de vele facetten van het leven, belangrijk genoeg, maar lang niet zo wezenlijk als we soms denken. Het gaat immers om het samenzijn zolang we leven, het gaat om ons als soort, hoe wij mensen van generatie naar generatie gaan, hoe we elkaar opvolgen en wat we voor elkaar laten liggen. Hoe wij mensen – verschillend als we zijn – uiteindelijk niet zonder elkaar kunnen. Om wat we met het land doen. Om hoe we met onze beesten omgaan.

De antwoorden van de economie op dergelijke vraagstukken zijn kil en berekenend.

Vrouwelijke topmanagers hebben de gedocumenteerde neiging zich aanvankelijk roomser dan de paus te gedragen en net zo idioot te handelen als mannelijke topmanagers.

-   3-1!!!!

Jong talent Sander Rozema gooit met dit derde doelpunt voor SC Veendam het spel definitief op slot. Almere City kreunt en steunt nog wel, maar de kans op een 3-2 is ook in de laatste minuten van de wedstrijd kleiner dan een 4-1.

-   Laten we eerlijk zijn, zegt Zwarte Man Dijkstra,
    vrouwen hebben natuurlijk wel meer mogelijkheden om zaken
    voor elkaar te krijgen dan mannen.
-   Bedoel je vanwege hun seksuele aantrekkingskracht?
-   Vanzelfsprekend. Daarnaast weten ze ook beter hoe ze ons mannen
    om hun vinger moeten winden.
-   Zoals Jerney Kaagman?
-  Ja. Die keek me soms zo bewonderend aan dat ik werkelijk alles
    zou hebben ondertekend wat ze me had voorgelegd.
-   Plus dat ze dat krappe hesje aan had, zeker?
-   Met die leren veters op haar borsten…

In de euforie van de aanstaande overwinning bespreken wij Zwarte Mannen nog eens de sociale dienstplicht. Hoe goed het zou zijn iets dergelijks voor de jeugd in te voeren. Via zaken als buurt- en ouderenzorg komt de manager van de toekomst dan ook in contact met de gewone Jan Met De Pet. Dat is alleen maar goed, want dan zal de manager van de toekomst zich in de toekomst wel tweemaal bedenken voordat hij onze gemeenschap weer een rotstreek flikt. Als het klootjesvolk eenmaal een gezicht heeft, is er namelijk ook geen klootjesvolk meer om te verneuken.

-   You don’t fuck your friends.
-   In het Nederlands graag, Mensema.
-   Je neukt je vrienden niet.
-   Je hebt gelijk. Dat klinkt beter in het Engels.

Zo verloopt deze vrijdagavond in De Lange Leegte. Keuvelend bespreken wij Zwarte Mannen de toestand in de wereld en zijn we ondertussen getuige van een puike pot voetbal.

Het kan minder.

-   Die eerste bal van Boy Deul, die wist ik maar net te ontwijken,
    zegt Zwarte Man Mensema na afloop van de wedstrijd tegen
    het mooie mollige meisje van de patatkraam tussen de hoofdtribune
    en de Windhoek tribune.
-   Echt waar?
-   Die ging rakelings langs me heen.
    Met gevaar voor eigen leven wist ik erger te voorkomen.
-   O ja, joh? Wat ben je toch een geweldenaar.

Waarop Zwarte Man Mensema – gecharmeerd door zoveel bewondering van het mooie mollige meisje van de patatkraam – nog maar eens een patatje met bestelt. De economie moet immers blijven draaien.

-   Zo is het, glimlacht het meisje terwijl ze de frieten in het vet gooit.

© Bill Mensema