dinsdag 10 april 2012

Het geel-zwarte worstplankje

De zwarte mannen hadden afgelopen vrijdag het genoegen op de tribune te genieten van eerlijke Groninger worst. Deze geste werd mogelijk gemaakt door zwarte man Rob. Hij kent de historie van de club en weet dat Kroon worst indertijd zowel sponsor van Veendam alsmede Cambuur is geweest. Kent u misschien nog de VPRO documentaire uit de jaren negentig waarin Henk Nienhuis uitlegt dat de financiële situatie bij voetbalclub Veendam slecht is omdat de kopie kosten nogal hoog uitvallen? Historisch besef daar houden de zwarte mannen van. Onder de foto's leest u een pleidooi in welke culinaire richting het inzake de worst moet gaan. Eet ze lekker!




Saffraanleverworst is typisch zo’n product dat ook in de Veenkoloniën prima voet aan (lees in) de culinaire grond moet kunnen krijgen. Deze smeerbare, gele worst weet onderhand eters op alle werelddelen al met zijn onnavolgbare smaak te overtuigen. Een uitgewogen vleescombinatie van mager varkensvlees, kalfskopvlees, kinnebakspek, nekvlees, zwoerd, varkenslever en doorregen varkensvlees, met als enige toevoeging voor de smaakrichting witte peper en majoraan en tenslotte afgemaakt met saffraan. Het zou een welkome aanvulling zijn op het Veenkoloniale ‘worstplankje’, dat al sinds mensenheugenis wordt gedomineerd door Groninger (Kroon)leverworst, harde worsten met of zonder kruidnagel en Saksische worst. Niet dat we daar op uitgekeken zijn, verre van dat, maar wat extra kleur doet soms wonderen.

Een andere worst die ook een prima toevoeging op het Oost-Groninger vleesdieet en het ‘worstplankje’ zou zijn, is Franse zwarte bloedworst (Boudin Noir). Een bloedworstvariatie, waarvoor door ambachtelijke slagers een keiharde concurrentiestrijd wordt geleverd, wie de zwartste variant uit de vleesmachine weet te persen. De edele ingrediënten varkensbloed, zwoerd en rugspek zetten hier de toon. Het mengsel wordt, nadat het wat is ingekookt en gekruid met zwarte peper, piment, kruidnagel, majoraan, kaneel, uien en zout, geperst in natuurdarm en vervolgens gepasteuriseerd. Zoals elke slager weet, bloed moet met respect behandeld worden.

Vooruitstrevende eters kunnen prima eens proberen hun gasten bij de borrel een combinatie van slechts beide bovenstaande worstsoorten te serveren, gewoon eens ter afwisseling van het Oost-Groninger worstpalet.
Iedereen zal verrast zijn hoe sterk de smaken elkaar aanvullen en het prachtige geel-zwarte kleurenschouwspel doet de rest, als beide vleeswaren de kring rondgaan. Eigenlijk hoef je maar met een zaak rekening te houden, bezuinig nooit op de hoeveelheid worst! Want ook hier geldt nog altijd de oude tribuneregel: ‘de buik vol met worst, houd buiten de deur, die vorst’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten